notes

Henriette Boas (1911-2001) was classicus en schrijfster. In de periode 1940-1947 werkte ze in Londen als vertaalster en omroepster voor de Nederlandse tak van de BBC. Hierna vertrok ze naar Israël waar ze tot 1951 woonde. Terug in Nederland werkte ze als correspondente voor The Jerusalem Post en Ha-aretz. Van 1959 tot 1981 gaf ze les in Grieks en Latijn op diverse middelbare scholen. Ook schreef Boas voor enkele Nederlands-joodse bladen, waaronder Hakehilla, Kolenoe en Aleh en schreef ze zeer veel brieven naar Nederlandse dag- en weekbladen. Het archief van Henriette Boas bestaat grotendeels uit de correspondentie die ze voerde met familie, vrienden en redacties van diverse dag- en weekbladen. Ook zijn er aantekeningen en persoonlijk archiefmateriaal.

Henriette Boas (1911-2001) was a classical scholar and author. From 1940 to 1947 she worked in London as a translator and presenter for the Dutch branch of the BBC. Afterwards she went to Israel where she lived until 1951. Back in the Netherlands she worked as a correspondent for The Jerusalem Post and Ha-aretz. From 1959 to 1981 she taught Greek and Latin at several secondary schools. Boas also wrote articles for a few Dutch-Jewish magazines, including Hakehilla, Kolenoe and Aleh and many letters to Dutch newspapers and magazines. The Henriette Boas archive consists mainly of correspondence she had with family and friends and with editors of various newspapers and magazines. Besides this, there are notes and personal material.

Bibliotheek op het gebied van de tandheelkunde van John E. Grevers (1855-1933).

A library in the field of dentistry brought together by John E. Grevers (1855-1933).

Mozes Monasch (1852-1915) werd in 1885 drie jaar na het behalen van zijn moree-titel aan het Nederlands-Israëlitisch Seminarium (NIS) in Amsterdam conrector van deze theologische opleiding. Deze functie verruilde hij in 1905 voor het ambt van opperrabbijn. Hij werd geïnstalleerd als opperrabbijn van de ressorten Drenthe en Utrecht. Naast zijn rabbinale werk publiceerde Monasch een aantal historische werken. Het archief van Mozes Monasch bestaat voornamelijk uit preken. Ook zijn er personalia en aantekeningen met betrekking tot onderzoek, lezingen en vergaderingen in het archief aanwezig.

In 1885, three years after receiving his moré diploma from the Amsterdam Rabbinical Seminary (NIS), Mozes Monasch (1852-1915) became vice-rector of the same theological programme. In 1905, he left this job to become chief rabbi, and was installed in the synagogue districts of Drenthe and Utrecht. In addition to his rabbinical work, Monasch published a number of historical works. The archive of Mozes Monasch consists largely of sermons, although it also includes personalia and notes relating to his research, lectures and meetings.

Collectie publicaties en handschriften met betrekking tot de koloniale politiek van J.K.W. Quarles van Ufford (1818-1902), aanvankelijk werkzaam bij het ministerie van Binnenlandse Zaken, later bij het ministerie van Koloniale Zaken. Hij leverde vele bijdragen aan kranten en tijdschriften. Tot de handschriften behoren dictaten, aantekeningen en correspondentie.

A collection of publications and manuscripts relating to the colonial politics of J.K.W. Quarles van Ufford (1818-1902), who initially worked for the Ministry of the Interior, later the Ministry of Colonial Affairs. He was a prolific contributor to newspapers and periodicals. Among the manuscripts are lecture notes, notes and correspondence.

De van oorsprong Russische Boris Raptschinsky (1887-1983) werkte vanaf zijn komst in Nederland in 1912 als docent Russisch op diverse middelbare scholen. Hiernaast publiceerde hij vele artikelen op het gebied van de Russische taal, geschiedenis en cultuur voor diverse kranten en weekbladen. Van zijn hand verschenen woordenboeken en geschiedkundige edities. Een aantal jaren na zijn promotie aan de Universiteit van Amsterdam in 1925 werkte Raptschinsky als privaat-docent Oost-Europese beschaving aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Deze baan moest hij vanwege zijn joodse afkomst in 1940 opgeven. Wel wist Raptschinsky met zijn vrouw tijdens de periode van de Tweede Wereldoorlog uit handen van de Duitse bezettingsmacht te blijven. Hun enige dochter overleefde de Tweede Wereldoorlog niet. Het grote verdriet om dit verlies beïnvloedde het leven en werk van Raptschinsky. Tot de oprichting van de staat Israël in 1948 werkte hij nog enige tijd voor de organisatie 'Freeland League for Jewish Territorial Colonization'. In Raptschinsky's archief bevindt zich, naast persoonlijke bescheiden als foto's en brieven van familie en vrienden, correspondentie met uitgevers en andere publicisten. Verder maken katernen met uittreksels, notities en dagboekaantekeningen, overdrukken van artikelen en een dossier van de 'Freeland League' deel uit van het archief.

Originally from Russia, Boris Raptschinsky (1887-1983) worked as a teacher of Russian at various secondary schools after arriving in the Netherlands in 1912. In addition to his work, he published many articles in the field of Russian language, history and culture in various newspapers and weekly magazines. He also compiled dictionaries and historical editions. Some years after obtaining his doctorate from the University of Amsterdam in 1925, Raptschinsky worked as an unsalaried lecturer in Eastern European civilisation at Utrecht University. In 1940, he was forced to give up his job because of his Jewish birth. Although Raptschinsky and his wife were able to remain out of the hands of the German occupation forces during the Second World War, their only daughter did not survive the war. The great sorrow at this loss had a major impact on Raptschinsky's life and work. Until the founding of the state of Israel in 1948, Raptschinsky continued to work for the Freeland League for Jewish Territorial Colonisation for some time. In addition to such personal effects as photos and letters from family and friends, Raptschinsky's archive contains correspondence with publishers and other publicists. It also includes sections with excerpts, notes and journal entries, reprints of articles and a file on the Freeland League.

Simon Philip de Vries (Neede 1870 - Bergen Belsen 1944) behaalde de hoogste graad van godsdienstleraar aan het Nederlands-Israëlitisch Seminarium. Een jaar later werd hij aangenomen als leraar, hoofdonderwijzer en secretaris van de joodse gemeente in Haarlem. Toen De Vries in dat jaar alsnog zijn titel van rabbijn wist te behalen werd hij ook rabbijn van deze joodse gemeente. In 1927 en 1932 werden de artikelen die De Vries in 'De Oprechte Haarlemsche Courant' had gepubliceerd, uitgegeven onder de titel 'Joodsche riten en symbolen'. Het zou het meest bekende en gelezen werk van De Vries worden. Het handschriftelijke materiaal in het archief bestaat uit preken, toespraken, lezingen, exegese en aantekeningen over Hebreeuwse grammatica. Het gedrukte materiaal bestaat uit De Vries' artikelen die in 'De Oprechte Haarlemsche Courant' zijn verschenen.

Simon Philip de Vries (Neede 1870 - Bergen Belsen 1944) obtained the highest qualification of teacher of religion at the Amsterdam Rabbinical Seminary. One year later, he was employed as teacher, headmaster and secretary of the Jewish congregation in Haarlem. In the same year, De Vries was awarded the degree of rabbi and became rabbi of the congregation. Articles published by De Vries in 'De Oprechte Haarlemsche Courant' appeared under the title 'Jewish rites and symbols' in 1927 and 1932. This was to become De Vries's best-known and most widely read work. The handwritten material in the archive comprises sermons, addresses, lectures, exegeses and notes on Hebrew grammar. The printed material is made up of De Vries's articles that appeared in 'De Oprechte Haarlemsche Courant'.

Lion Wagenaar werd in 1855 in Amsterdam geboren. Als zeer begaafde student sloot Wagenaar zijn opleiding aan het Nederlands-Israëlitisch Seminarium, onder leiding van rector dr. Joseph Dünner, af met de graad van moree. Op 25-jarige leeftijd werd Wagenaar conrector bij het Seminarium, maar koos na zes jaar toch voor een pastoraal-halachische baan als opperrabbijn van het synagogaal ressort Friesland en daarna van Gelderland. De jaren als opperrabbijn beïnvloedden Wagenaars ideeën over goed godsdienstonderwijs. In 1918 keerde hij terug naar het Nederlands-Israëlitisch Seminarium, ditmaal in de functie van rector, die hij tot zijn dood in 1930 zou vervullen. Het archief bevat naast enkele ingekomen brieven voornamelijk schriften en losse bladen met (theologische) aantekeningen.

Lion Wagenaar was born in Amsterdam in 1855. A gifted student, Wagenaar concluded his studies with a moré diploma from the Amsterdam Rabbinical Seminary, which was headed by Rector Joseph Dünner. Wagenaar was appointed vice-rector of the seminary at the age of 25, but after six years, opted for a pastoral Halakhic job as chief rabbi for the synagogue district of Friesland, and later for Gelderland. His years as chief rabbi influenced his ideas about good religious education. He returned to the Amsterdam Rabbinical Seminary in 1918, this time as rector, a position he held until his death in 1930. In addition to several incoming letters, the archive consists largely of notebooks and individual sheets of theological and other notes.

Joseph David Wijnkoop (1842-1910) werd meteen na het behalen van zijn moree-titel in 1870 rabbijn van de Nederlands-Israëlitische Hoofdsynagoge in Amsterdam. Naast deze functie publiceerde hij een aantal werken over de Hebreeuwse taal en was hij vanaf 1901 privaatdocent Nieuw-Hebreeuws aan de Universiteit van Amsterdam. Ook vervulde Wijnkoop vanaf 1902 het ambt van opperrabbijn van het synagogaal ressort Utrecht. Twee jaar later moest Wijnkoop deze functie onder druk van J.H. Dünner opgeven. In het archief bevinden zich brieven, preken en aantekeningen uit de tijd dat hij rabbijn was in Amsterdam en opperrabbijn in Amersfoort. Ook zijn veel van zijn studies, recensies uit kranten en enkele handschriftelijke catalogi in het archief bewaard gebleven.

Immediately upon obtaining his moré diploma in 1870, Joseph David Wijnkoop (1842-1910) was appointed rabbi of the Dutch Israelite Main Synagogue in Amsterdam. In addition to this post, he published a number of works on Hebrew and was an unsalaried lecturer in New Hebrew at the University of Amsterdam from 1901. From 1902, Wijnkoop also held the position of chief rabbi for the synagogue district of Utrecht. Two years later, he was forced to give up this position under pressure from J.H. Dünner. The archive contains letters, sermons and notes from his time as rabbi in Amsterdam and chief rabbi in Amersfoort. Also preserved in the archive are many of his studies, newspaper reviews and several handwritten catalogues.

Jacob Zwarts (1899-1943) groeide op in Utrecht in een orthodox-joods gezin. Al jong was hij geïnteresseerd in de joodse geschiedenis. Hij werd opgeleid tot godsdienstonderwijzer en archiefambtenaar. Later studeerde hij kunstgeschiedenis, waarin hij in 1935 promoveerde. Vanaf 1906 verschenen met grote regelmaat artikelen van Zwarts in joodse tijdschriften. Hij hield lezingen en publiceerde diverse werken, waaronder 'Hoofdstukken uit de geschiedenis der Joden in Nederland'. Aan zijn onderzoek naar de geschiedenis van de joden in Nederland kwam in 1942 abrupt een einde toen Zwarts op transport werd gesteld naar Auschwitz. Het archief bestaat uit knipsels, correspondentie, aantekeningen en vele door Zwarts ten behoeve van zijn onderzoek verzamelde afbeeldingen. Ook maken enkele gedeelten van manuscripten en een ongepubliceerd manuscript over de joodse studenten van de Utrechtse Hogeschool deel uit van het archief.

Jacob (Jacobus, Jac.) Zwarts (1899-1943) grew up in Utrecht in an Orthodox Jewish family. Already at an early age, he took an interest in Jewish history, and he trained as a teacher of religion and archivist. He later studied art history and received his doctorate in 1935. Articles by Zwarts began to appear in Jewish journals with great regularity from 1906 onwards. He gave lectures and published various works, including 'Hoofdstukken uit de geschiedenis der Joden in Nederland'. His research on the history of Dutch Jews came to an abrupt end in 1942, when he was transported to Auschwitz. The archive consists of cuttings, correspondence, notes and many illustrations collected by Zwarts for research purposes. The archive also contains several parts of manuscripts and an unpublished manuscript on Jewish students at the Utrechtse Hogeschool.