persoonlijke documenten

Jacob Mozes Content werd in 1819 in Amsterdam geboren. Hij behaalde zijn moree-diploma aan het Nederlands-Israëlitisch Seminarium (NIS) in Amsterdam. Na een studie in het buitenland bekleedde hij vele functies in de joodse gemeenschap van Amsterdam. Hij was docent aan het Seminarium en een geliefd rabbijn van de Nederlands-Israëlitische Hoofdsynagoge. Toen het opperrabbinaat vacant was, vervulde hij de functie van 'dajan' van Amsterdam. Hij overleed op tachtigjarige leeftijd en werd begraven in Muiderberg. Het archief bevat vooral officiële documenten betreffende zijn opleiding en enkele ingekomen brieven.

Jacob Mozes Content was born in Amsterdam in 1819. He obtained his moré diploma from the Amsterdam Rabbinical Seminary (NIS) in Amsterdam. After studying abroad, he held many positions in the Jewish congregation of Amsterdam. He taught at the Seminary and was a much-loved rabbi of the Dutch Israelite Main Synagogue. When the post of chief rabbi became vacant, he held the position of dajan of Amsterdam. He died at the age of 80 and was buried in Muiderberg. The archive consists largely of official documents relating to his education, in addition to several incoming letters.

De in Krakow geboren Joseph Hirsch Dünner (1833-1911) werd in 1863 benoemd tot rector van het Nederlands-Israëlitisch Seminarium. Gedurende de periode dat Dünner deze functie bekleedde voerde hij in het spoor van de Duitse neo-orthodoxie belangrijke hervormingen door. Naast het religieuze onderwijs werden studenten verplicht ook onderwijs te volgen aan het gymnasium en de universiteit. In 1874 werd Dünner benoemd tot opperrabbijn van het synagogaal ressort Noord-Holland met als belangrijkste gemeente de Nederlands-Israëlitische Hoofdsynagoge in Amsterdam. Deze functie vervulde hij tot zijn dood. Dünners archief bestaat voor het overgrote deel uit ingekomen brieven.

Born in Krakow, Joseph Hirsch Dünner (1833-1911) was appointed rector of the Amsterdam Rabbinical Seminary in 1863. During the time that he held this post, he carried out major reforms in line with German neo-Orthodoxy. In addition to religious education, students were obliged to study at the gymnasium and university. In 1874, Dünner was appointed chief rabbi for the synagogue district of North Holland, whose most important congregation was the Dutch Israelite Main Synagogue in Amsterdam. He held this post until his death. Dünner's archive consists largely of incoming correspondence.

De bekende Nederlandse schrijver Sam Goudsmit (Kampen 1884 - Amsterdam 1954) publiceerde tussen 1904 en 1918 zes naturalistische romans en een toneelstuk. Zijn historische romans, gepubliceerd tussen 1929 en 1936, werden zeer gewaardeerd. Na 1945 vond Goudsmits werk weinig weerklank. Het verdriet over het verlies van zijn in Auschwitz omgebrachte zoon Herman maakte Goudsmit tot een verbitterd man, hetgeen zijn werk beïnvloedde. Van 1909 tot zijn dood hield Goudsmit een dagboek bij, ook in zijn onderduikperiode tijdens de Tweede Wereldoorlog. Het archief van Sam Goudsmit omvat zijn literaire nalatenschap in de vorm van handgeschreven en gedrukte versies van zijn romans en het door hem verzamelde onderzoeksmateriaal dat aan zijn romans ten grondslag lag. Van belang zijn daarnaast zijn dagboeken. Het archief bevat verder onder andere aantekeningen, gedichten, correspondentie en materiaal betreffende zijn nalatenschap dat aan het archief is toegevoegd.

Sam Goudsmit (Kampen 1884 - Amsterdam 1954), the well-known Dutch writer, published six naturalist novels and a play between 1904 and 1918. His historical novels, published between 1929 and 1936, were highly acclaimed, although the work he produced after 1945 met with a poor response. His grief at the loss of his son Herman, who was killed at Auschwitz, had made Goudsmit a bitter man, and this had an impact on his work. From 1909 until his death, Goudsmit kept a diary. It also covered the period spent in hiding during the Second World War. The archive of Sam Goudsmit contains his literary legacy in the form of handwritten and printed versions of his novels, as well as the research material he collected and on which his novels were based. His diaries form another important component of the collection. In addition, the archive contains notes, poems, correspondence and material relating to his estate, which has been added to the archive.

De musicoloog Jacques Hartog (1837-1917) had een uitgebreid netwerk in de wereld van de muziek. Hij was verbonden aan de Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst en doceerde zowel muziek als muziektheorie en -geschiedenis. Zijn archief bevat correspondentie met en foto's van vele binnen- en buitenlandse componisten en artiesten, waaronder beroemdheden als Clara Schumann, Pablo Casals, Felix Mendelssohn Bartholdy en Willem Mengelberg.

The musicologist Jacques Hartog (1837-1917) had an extensive network in the world of music. He was a member of the Dutch society for the promotion of music (Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst) and taught both the theory and the history of music. His archive consists of correspondence with and photographs of many Dutch and foreign composers and artists, such as Clara Schumann, Pablo Casals, Felix Mendelssohn Bartholdy and Willem Mengelberg.

Jeremia Samuel Hillesum werd in 1820 in Amsterdam geboren. Na het behalen van zijn moree-titel werd Hillesum in 1849 rabbijn van de synagoge in Meppel. Vier jaar later kreeg het ressort Drenthe in de persoon van Hillesum voor het eerst een eigen opperrabbijn. In 1862 werd hij tevens opperrabijn van het ressort Groningen, in 1880 en 1883 ook van Gelderland en Overijssel. Tot aan zijn dood in 1888 bleef Hillesum opperrabbijn van de vier ressorten. Het archief bevat persoonlijke archivalia en preken. Dit archief maakt slechts een klein deel uit van de preken die Hillesum moet hebben geschreven tijdens zijn lange loopbaan als opperrabbijn.

Jeremia Samuel Hillesum was born in Amsterdam in 1820. After obtaining his moré diploma, Hillesum became rabbi of the synagogue in Meppel in 1849. Four years later, he was appointed the first chief rabbi for the synagogue district of Drenthe. In 1862, he also became chief rabbi for the synagogue district of Groningen and later for Gelderland and Overijssel in 1880 and 1883, respectively. Hillesum remained chief rabbi of these four districts until his death in 1888. The archive contains personal archivalia and sermons. This archive constitutes only a small portion of the sermons that Hillesum must have written during his long career as chief rabbi.

De Nederlandse auteur Siegfried van Praag (1899-2002) groeide op in een Amsterdams joods milieu in de Amsterdamse Plantagebuurt. Binnen het gecultiveerde gezin werd veel aandacht besteed aan de Franse taal en cultuur en werd het zionisme ondersteund. Deze achtergrond is terug te vinden in de thematiek en de sfeer van Van Praags literaire werk dat van 1925 tot 1988 gepubliceerd werd. Naast romans schreef Van Praag essays, artikelen en recensies van boeken voor diverse tijdschriften. Het archief van Siegfried van Praag geeft een bijna compleet overzicht van zijn literaire werk in de vorm van autografen. Een groot deel van het archief bestaat uit correspondentie.

The Dutch author Siegfried van Praag (1899-2002) grew up in the Amsterdam-Jewish milieu of the Plantage neighbourhood in Amsterdam. His cultured family placed heavy emphasis on French language and culture, as well as on support for Zionism. This background is reflected in the themes and atmosphere of Van Praag's literary work published between 1925 and 1988. In addition to novels, Van Praag wrote essays, articles and book reviews for a range of periodicals and magazines. The archive of Siegfried van Praag provides a fairly complete overview of his literary work in the form of original manuscripts. Correspondence makes up a large part of the archive.

Carl August Ferdinand Schwartz (1817-1870) werkte als zendeling onder de joden. Hij deed dat in Boedapest, Constantinopel, Berlijn, Amsterdam en Londen. De collectie bevat naast persoonlijke stukken materiaal dat betrekking heeft op de zending onder joden in Nederland en op de Nederlandsche Vereeniging voor Israël.

Carl August Ferdinand Schwartz (1817-1870) worked as a missionary for converting Jews to Christianity. He carried this out in Budapest, Constantinople, Berlin, Amsterdam and London. Besides personal documents, the collection contains documents relating to his missionary work in the Netherlands and to the Nederlandsche Vereeniging voor Israël (the Dutch Society for Israel).

De collectie heeft betrekking op de nauw met elkaar verweven families Singendonck en Van der Brugghen. De eerste schenking aan de Stichting Het Réveil-Archief betrof de Réveilfiguur Johan Anne Singendonck (1809-1893) maar latere schenkingen en aankopen maakten dat de collectie steeds meer het karakter van een familiearchief kreeg. Het materiaal gaat terug tot de zeventiende eeuw. Naast officiële stukken en brieven bevat de collectie de uit 1663 daterende familiebijbel van de Singendoncks.

The collection concerns the two closely intertwined families Singendonck and Van der Brugghen. The first donation to the Stichting Het Réveil-Archief, the society founded to collect Réveil material, concerned Johan Anne Singendonck (1809-1893), but the donations that followed turned the collection more and more into a family archive. The material dates back as far as the seventeenth century. Besides official documents and letters, the collection contains the Singendonck family bible dating from 1663.

Het archief van Theo J. Stomps, hoogleraar plantkunde aan de Universiteit van Amsterdam van 1910 tot 1945, bevat correspondentie, stukken over zijn opleiding, aantekeningen van wetenschappelijk onderzoek, materiaal betreffende publicaties en lezingen, eerbewijzen, herinneringen aan buitenlandse studiereizen, stukken over zijn colleges en (buitenlandse) excursies met studenten, alsmede over zijn directeurschap van de Hortus Botanicus. Het geeft inzicht in het werk van een Nederlands botanicus die honderden studenten geneeskunde, farmacie en plant- en dierkunde onderwees en onderzoek deed naar erfelijkheid.

The archive of Theo J. Stomps, full professor at the University of Amsterdam, the Netherlands, from 1910 until 1945, contains documents about his education, correspondence, notes of his scientific research, documents concerning publications and lectures, tokens of honour, souvenirs from his travels abroad, documents relating to his lectures for university students, and documents that followed from his directorship of the Hortus Botanicus of the University of Amsterdam. The archive illustrates the work of a Dutch botanist who trained hundreds of students of medicine, pharmacy and biology, and researched the mechanisms of heredity.