correspondentie

Cornelis Bellaar Spruyt werd in 1877 aangesteld als hoogleraar in de filosofie aan de Universiteit van Amsterdam. Hij ontwikkelde zich tot een aanhanger van Kant. Daarnaast toonde hij een sterke betrokkenheid bij zaken van nationaal belang, zoals uitbreiding van het kiesrecht en algemene dienstplicht. Als secretaris van de Nederlandsch Zuid-Afrikaansche Vereeniging zette hij zich in voor de Boeren in Zuid-Afrika. Het archief bevat een complete weerslag van de activiteiten van C. Bellaar Spruyt vanaf zijn studiejaren tot zijn overlijden, zowel wat betreft zijn studie, zijn hoogleraarschap als zijn politieke activiteiten.

Cornelis Bellaar Spruyt was appointed professor of philosophy at the University of Amsterdam in 1877. He was an adherent of the philosophy of Immanuel Kant and expressed a strong interest in matters of national importance, such as the extension of the right to vote and compulsory military service. In his position as secretary of the Dutch South-African Association he labored for the South-African Boers. The archive reflects his activities very accurately and completely from the time he started studying until his death in 1901, with regard to his study and professorship as well as in his political activities.

Henriette Boas (1911-2001) was classicus en schrijfster. In de periode 1940-1947 werkte ze in Londen als vertaalster en omroepster voor de Nederlandse tak van de BBC. Hierna vertrok ze naar Israël waar ze tot 1951 woonde. Terug in Nederland werkte ze als correspondente voor The Jerusalem Post en Ha-aretz. Van 1959 tot 1981 gaf ze les in Grieks en Latijn op diverse middelbare scholen. Ook schreef Boas voor enkele Nederlands-joodse bladen, waaronder Hakehilla, Kolenoe en Aleh en schreef ze zeer veel brieven naar Nederlandse dag- en weekbladen. Het archief van Henriette Boas bestaat grotendeels uit de correspondentie die ze voerde met familie, vrienden en redacties van diverse dag- en weekbladen. Ook zijn er aantekeningen en persoonlijk archiefmateriaal.

Henriette Boas (1911-2001) was a classical scholar and author. From 1940 to 1947 she worked in London as a translator and presenter for the Dutch branch of the BBC. Afterwards she went to Israel where she lived until 1951. Back in the Netherlands she worked as a correspondent for The Jerusalem Post and Ha-aretz. From 1959 to 1981 she taught Greek and Latin at several secondary schools. Boas also wrote articles for a few Dutch-Jewish magazines, including Hakehilla, Kolenoe and Aleh and many letters to Dutch newspapers and magazines. The Henriette Boas archive consists mainly of correspondence she had with family and friends and with editors of various newspapers and magazines. Besides this, there are notes and personal material.

De hoogleraar in de oude geschiedenis en archeologie U.Ph. Boissevain (1855-1930) wijdde een groot deel van zijn leven aan de uitgave van de werken van de geschiedschrijver Cassius Dio (circa 163-235 na Chr.). Het archief bevat voornamelijk werkmateriaal en correspondentie rond deze uitgave en enkele andere publicaties; daarnaast zijn er collegedictaten betreffende de Griekse en Romeinse oudheid voor de universiteiten van Groningen en Amsterdam.

The professor of prehistory and archeology U.Ph. Boissevain (1855-1930) devoted a large part of his life to the publication of the works of historiographer Cassius Dio (approx. 163-325 A.D.) The collection contains working material and correspondence about the publication of these works as well as about some other publications. Besides this, there are lecture notes on Greek and Roman antiquity which he gave at the University of Groningen and the University of Amsterdam.

De in Arnhem geboren David Ezechiël Cohen (1882-1943) volgde na het gymnasium een studie medicijnen aan de Universiteit van Amsterdam. In 1913 legde hij zijn artsexamen af en promoveerde op een proefschrift over oogheelkunde. Uiteindelijk specialiseerde Cohen zich in huid- en geslachtsziekten en opende hij twee praktijken in Amsterdam. Naast zijn werk als arts deed Cohen gedurende 25 jaar genealogisch onderzoek naar zijn familie. Hiervoor gebruikte hij onder andere archivalia van zijn grootvader van vaderskant, archiefstukken uit de gemeentelijke archieven van Amsterdam, Amersfoort, Arnhem en Nijmegen en archivalia van de familie Cohen Stuart. Het onderzoek resulteerde in een familiekroniek, die ook wel het Cohen's Boek wordt genoemd. De collectie dr. D.E. Cohen bestaat naast deze kroniek uit oorspronkelijke manuscripten van de hand van D.E. Cohen, stambomen, aktes, aantekeningen, kopieën en correspondentie met betrekking tot het genealogisch onderzoek. Ten slotte maken foto's (originelen en kopieën), paspoorten, een rijbewijs, kopieën van het trouwboekje en twee schilderijen deel uit van de collectie.

David Ezechiël Cohen (1882-1943) was born in Arnhem and after completing his pre-university education he studied medicine at the University of Amsterdam. In 1913 he sat his finals and obtained his doctorate with a thesis on ophthalmology. Cohen went on to specialise in skin diseases and sexually transmitted diseases and opened two practices in Amsterdam. Besides his work as a doctor, Cohen spent 25 years carrying out genealogical research into his family, using the archives of his paternal grandfather, records from the municipal archives of Amsterdam, Amersfoort, Arnhem and Nijmegen, and the archives of the Cohen Stuart family. His research led to a family chronicle which also became known as Cohen's Book. Besides this chronicle, Dr Cohen's collection consists of original manuscripts written by him, family trees, legal documents, notes, copies and correspondence related to his genealogical research. The collection also contains photographs (originals and copies), passports, a driving licence, copies of his marriage certificate and two paintings.

In 1927 werd door de Joodsche Vereniging voor Amsterdam-Oost Nachaliël de Commissie tot het Aanbieden van een Geschenk aan de Synagoge-Oost benoemd om geld in te zamelen voor een geschenk voor de nieuw te bouwen Synagoge-Oost aan de Linnaeusstraat in Amsterdam. Het archief bestaat uit correspondentie van de commissie, een brochure en enkele stukken met betrekking tot de inwijding van de synagoge op 6 september 1928. Het geschenk kreeg de vorm van gebrandschilderde ramen ontworpen door L. Pinkhof. De leegstaande synagoge is in 1962 gesloopt.

In 1927, Nachaliël, the Jewish Association for Amsterdam East, appointed a Committee to Present a Gift to the East Synagogue. Its task was to collect money for the proposed new East Synagogue on the Linnaeusstraat in Amsterdam. The archive contains correspondence from the committee, a brochure and several papers relating to the consecration of the synagogue on 6 September 1928. The gift took the form of stained glass windows designed by L. Pinkhof. The synagogue, which had fallen into disuse, was demolished in 1962.

Henri Max Corwin (tot 1955 Cohen) (1903-1962) was textielfabrikant in Oldenzaal. Eind jaren 1930 hielp hij joodse vluchtelingen uit Duitsland bij het oversteken van de Nederlandse grens en gedurende de Tweede Wereldoorlog hielp hij familie en vrienden aan onderduikadressen. Ook zelf wist hij de oorlog door onderduiken te overleven. Vanaf halverwege de jaren 1950 deed Corwin genealogisch onderzoek naar joodse families uit het oosten en noordoosten van Nederland. De resultaten van dit genealogisch onderzoek werden gepubliceerd in diverse periodieken en kranten. De collectie bestaat grotendeels uit handgeschreven resultaten van dit genealogisch onderzoek en uit daarmee samenhangende correspondentie.

Henri Max Corwin (1903-1962) – until 1955, Cohen – was a textile manufacturer in Oldenzaal. In the late 1930s, he helped Jewish refugees from Germany to cross the border into the Netherlands. He also helped friends and family to go into hiding during the Second World War, and he managed to survive the war by going into hiding himself. From the mid-1950s, Corwin conducted genealogical research into Jewish families from the east and northeast of the Netherlands. The results of this research were published in various periodicals and newspapers. The collection consists largely of the handwritten results of his genealogical research and associated correspondence.

Henri Friedlaender was een internationaal bekende joodse typograaf en letterontwerper. Deze collectie biedt een bescheiden doch gevarieerd overzicht van zijn werk in drukvorm. Een gedeelte hiervan beslaat het gangbare uitgegeven materiaal, een ander gedeelte bestaat uit klein drukwerk dat hij voor privégebruik maakte. De belangstelling die Friedlaender had voor de Hebreeuwse heilige teksten komt in deze collectie goed naar voren. Dit is te zien in de diverse vertalingen van bijbelboeken die hij zelf heeft uitgegeven. Verder maken een manuscript, een schetsboek, dia's en een aantal brieven, waaronder correspondentie met Martin Buber, deel uit van de collectie.

Henri Friedlaender was an internationally renowned Jewish typographer and type designer. This collection offers a modest but diverse overview of his work in printed form. In addition to the usual published material, the collection contains small printed items that he made for private use. Friedlaender's interest in Hebrew sacred texts is quite apparent in this collection. It can be seen in the various translations of books of the Bible that he published himself. Other items in the collection include a manuscript, a sketchbook, slides and a number of letters, including letters addressed to the Bibliotheca Rosenthaliana, as well as correspondence with Martin Buber.

Het archief van Jacob Israël de Haan bevat correspondentie, persoonlijke aantekeningen, publicaties, collegedictaten, gedichten, foto's en enkele onuitgegeven gedichten van deze joodse schrijver, dichter, journalist en jurist. De Haan werd niet alleen bekend door zijn publicaties, maar ook door zijn betrokkenheid bij zowel het zionisme als de joodse orthodoxie. Hij werd in 1924 in Jeruzalem vermoord. Het archief bestaat uit materiaal dat Jacob Israël de Haan tijdens zijn leven zelf schonk aan de Bibliotheca Rosenthaliana en uit zijn persoonlijke nalatenschap. Ook bevat het archief een aantal aanvullingen van later datum die onder andere te maken hebben met de zorg voor het archief. Het materiaal dateert voornamelijk uit de periode 1904-1924 en is van groot belang omdat het een afspiegeling vormt van het veelzijdige karakter en van de vele bezigheden van De Haan.

The archive of Jacob Israël de Haan contains material from this Jewish writer, poet, journalist and lawyer. In addition to his publications, De Haan was known for his involvement in both Zionism and Jewish orthodoxy. He was murdered in Jerusalem 1924. The archive comprises material that De Haan donated to the Bibliotheca Rosenthaliana during his lifetime, as well as items from his personal estate. It also contains several later additions, relating to such matters as the care of the archive. Most of the archive material dates from the period 1904-1924 and is of immense significance, in that it reflects De Haan's versatility and many pursuits. The archive contains correspondence, personal notes, publications, lecture notes, poems and photos, including a few poems that have never been published.

De musicoloog Jacques Hartog (1837-1917) had een uitgebreid netwerk in de wereld van de muziek. Hij was verbonden aan de Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst en doceerde zowel muziek als muziektheorie en -geschiedenis. Zijn archief bevat correspondentie met en foto's van vele binnen- en buitenlandse componisten en artiesten, waaronder beroemdheden als Clara Schumann, Pablo Casals, Felix Mendelssohn Bartholdy en Willem Mengelberg.

The musicologist Jacques Hartog (1837-1917) had an extensive network in the world of music. He was a member of the Dutch society for the promotion of music (Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst) and taught both the theory and the history of music. His archive consists of correspondence with and photographs of many Dutch and foreign composers and artists, such as Clara Schumann, Pablo Casals, Felix Mendelssohn Bartholdy and Willem Mengelberg.

Paulus Peronius Cato Hoek (1851–1914) was een visserijbioloog van internationale faam. Hij was onder andere directeur en oprichter van het Rijksinstituut voor het Onderzoek der Zee, secretaris-generaal van de Internationale Raad voor het Onderzoek der Zee te Kopenhagen en bestuurslid van de Nederlandsche Dierkundige Vereeniging. Zijn collectie bestaat grotendeels uit correspondentie met biologen, onder wie Alexander Agassiz, Charles Darwin, Max Fürbringer, Jacobus Henricus van ’t Hoff, Willy Kükenthal, Henri de Lacaze-Duthiers, John Murray, Max Weber en Charles Wyville Thomson. Deze correspondentie geeft inzicht in de internationale contacten van een Nederlandse visserijbioloog.

Paulus Peronius Cato Hoek (1851–1914) was a fishery biologist of international standing. In the course of his career he was director and founder of the Rijksinstituut voor het Onderzoek der Zee (National Institute for Sea Research), secretary general of the International Council for the Exploration of the Sea at Copenhagen and board member of the Nederlandsche Dierkundige Vereeniging (Royal Dutch Zoological Society). His collection largely consists of correspondence with biologists, including Alexander Agassiz, Charles Darwin, Max Fürbringer, Jacobus Henricus van ’t Hoff, Willy Kükenthal, Henri de Lacaze-Duthiers, John Murray, Max Weber and Charles Wyville Thomson. The correspondence throws light on the international professional network of a Dutch fishery biologist.

Het doel van de in 1909 opgerichte Amsterdamse afdeling van de Nederlandse Zionistische Studenten Organisatie was het propageren van het zionisme onder joodse studenten. De afdeling organiseerde in dit kader propaganda- en cursusvergaderingen met sprekers. De correspondentie in het archief geeft een goed beeld van de werkzaamheden van de afdeling en de contacten met de andere stedelijke afdelingen en de landelijke organisatie van de NZSO.

The objective of the Amsterdam chapter of the Dutch Zionist Student Organisation (NZSO), which was established in 1909, was to propagate Zionism among Jewish students. To this end, the chapter organised propaganda meetings and courses with speakers. The correspondence in the archive provides a clear picture of the activities of the chapter and its contacts with chapters in other cities, as well as with the national NZSO organisation.

De in juli 1908 opgerichte Nederlandse Zionistische Studenten Organisatie voorzag in de behoefte aan gecentraliseerde propaganda voor het zionisme onder joodse studenten in Nederland. De studentenorganisatie richtte in de verschillende universiteitssteden aparte afdelingen op en organiseerde interacademiale bijeenkomsten, lezingen en kampen. Ook bracht zij het 'Jaarboek van de Nederlandsche Zionistische Studentenorganisatie' en het maandblad 'Hatikwah' uit. Het archief van het bestuur van de NZSO geeft een goed beeld van de werkzaamheden van de organisatie.

Founded in July 1908, the Dutch Zionist Student Organisation (NZSO) fulfilled a need among Jewish students in the Netherlands for centralised propaganda about Zionism. It established separate chapters in the various university cities and organised interuniversity meetings, lectures and camps. The NZSO also published the Yearbook of the Dutch Zionist Student Organisation and Hatikwah, a monthly magazine. The archive of the NZSO board provides a good overview of the organisation's activities.

De Nederlandse auteur Siegfried van Praag (1899-2002) groeide op in een Amsterdams joods milieu in de Amsterdamse Plantagebuurt. Binnen het gecultiveerde gezin werd veel aandacht besteed aan de Franse taal en cultuur en werd het zionisme ondersteund. Deze achtergrond is terug te vinden in de thematiek en de sfeer van Van Praags literaire werk dat van 1925 tot 1988 gepubliceerd werd. Naast romans schreef Van Praag essays, artikelen en recensies van boeken voor diverse tijdschriften. Het archief van Siegfried van Praag geeft een bijna compleet overzicht van zijn literaire werk in de vorm van autografen. Een groot deel van het archief bestaat uit correspondentie.

The Dutch author Siegfried van Praag (1899-2002) grew up in the Amsterdam-Jewish milieu of the Plantage neighbourhood in Amsterdam. His cultured family placed heavy emphasis on French language and culture, as well as on support for Zionism. This background is reflected in the themes and atmosphere of Van Praag's literary work published between 1925 and 1988. In addition to novels, Van Praag wrote essays, articles and book reviews for a range of periodicals and magazines. The archive of Siegfried van Praag provides a fairly complete overview of his literary work in the form of original manuscripts. Correspondence makes up a large part of the archive.

Collectie publicaties en handschriften met betrekking tot de koloniale politiek van J.K.W. Quarles van Ufford (1818-1902), aanvankelijk werkzaam bij het ministerie van Binnenlandse Zaken, later bij het ministerie van Koloniale Zaken. Hij leverde vele bijdragen aan kranten en tijdschriften. Tot de handschriften behoren dictaten, aantekeningen en correspondentie.

A collection of publications and manuscripts relating to the colonial politics of J.K.W. Quarles van Ufford (1818-1902), who initially worked for the Ministry of the Interior, later the Ministry of Colonial Affairs. He was a prolific contributor to newspapers and periodicals. Among the manuscripts are lecture notes, notes and correspondence.

De van oorsprong Russische Boris Raptschinsky (1887-1983) werkte vanaf zijn komst in Nederland in 1912 als docent Russisch op diverse middelbare scholen. Hiernaast publiceerde hij vele artikelen op het gebied van de Russische taal, geschiedenis en cultuur voor diverse kranten en weekbladen. Van zijn hand verschenen woordenboeken en geschiedkundige edities. Een aantal jaren na zijn promotie aan de Universiteit van Amsterdam in 1925 werkte Raptschinsky als privaat-docent Oost-Europese beschaving aan de Rijksuniversiteit Utrecht. Deze baan moest hij vanwege zijn joodse afkomst in 1940 opgeven. Wel wist Raptschinsky met zijn vrouw tijdens de periode van de Tweede Wereldoorlog uit handen van de Duitse bezettingsmacht te blijven. Hun enige dochter overleefde de Tweede Wereldoorlog niet. Het grote verdriet om dit verlies beïnvloedde het leven en werk van Raptschinsky. Tot de oprichting van de staat Israël in 1948 werkte hij nog enige tijd voor de organisatie 'Freeland League for Jewish Territorial Colonization'. In Raptschinsky's archief bevindt zich, naast persoonlijke bescheiden als foto's en brieven van familie en vrienden, correspondentie met uitgevers en andere publicisten. Verder maken katernen met uittreksels, notities en dagboekaantekeningen, overdrukken van artikelen en een dossier van de 'Freeland League' deel uit van het archief.

Originally from Russia, Boris Raptschinsky (1887-1983) worked as a teacher of Russian at various secondary schools after arriving in the Netherlands in 1912. In addition to his work, he published many articles in the field of Russian language, history and culture in various newspapers and weekly magazines. He also compiled dictionaries and historical editions. Some years after obtaining his doctorate from the University of Amsterdam in 1925, Raptschinsky worked as an unsalaried lecturer in Eastern European civilisation at Utrecht University. In 1940, he was forced to give up his job because of his Jewish birth. Although Raptschinsky and his wife were able to remain out of the hands of the German occupation forces during the Second World War, their only daughter did not survive the war. The great sorrow at this loss had a major impact on Raptschinsky's life and work. Until the founding of the state of Israel in 1948, Raptschinsky continued to work for the Freeland League for Jewish Territorial Colonisation for some time. In addition to such personal effects as photos and letters from family and friends, Raptschinsky's archive contains correspondence with publishers and other publicists. It also includes sections with excerpts, notes and journal entries, reprints of articles and a file on the Freeland League.

De Stichting Het Réveil-archief werd in 1930 opgericht om materiaal van en over de negentiende-eeuwse Réveilbeweging te verzamelen. Het archief bevat voornamelijk vergaderstukken, jaarverslagen en correspondentie, alsmede stukken met betrekking tot de verwerving van aanwinsten en de organisatie van tentoonstellingen en studiedagen.

The 'Stichting Het Réveil-archief' was founded in 1930 in order to collect material of and about the Réveil movement in The Netherlands. The Réveil movement was part of the nineteenth-century international revival of Christianity, which in the Netherlands influenced a number of important authors, such as Willem Bilderdijk and Isaäc da Costa, as well as having its effect on politics and in social welfare. The archive of the corporation mainly contains meeting documents, annual reports and correspondence, but there are also documents concerning the acquisition of new material such as books, documents, letters etc. and documents regarding the organization of exhibitions and workshops.

Philip Abraham Samson was een vooraanstaand Surinaams jurist en historicus. De Collectie Samson in de Bibliotheca Rosenthaliana bevat een gedeelte van het materiaal dat door Samson werd verzameld. Zij geeft enerzijds een beeld van de joodse gemeenschap in Suriname in de eerste helft van de 20ste eeuw, anderzijds ook een zeer persoonlijk beeld van de verzamelaar. De collectie bevat daarnaast persoonlijke archivalia van Samson, waaronder correspondentie, teksten van lezingen, radioredes en toneelstukken van zijn hand. Daarnaast bevat de collectie stukken omtrent de Joden-Savanne en de Nederlands-Israëlitische Gemeente in Suriname.

Philip Abraham Samson was a prominent Surinamese lawyer and historian. The Samson Collection in the Bibliotheca Rosenthaliana contains a portion of the material that Samson collected. It paints a picture of the Jewish community in Suriname in the first half of the twentieth century, as well as a highly personal picture of the collector. The collection also contains Samson's personal archivalia, including correspondence, the texts of lectures, radio talks and his plays. It also includes papers about the Joden-Savanne and the Dutch Israelite congregation in Suriname.

Archief van Hugo de Vries, hoogleraar plantkunde aan de Universiteit van Amsterdam 1878-1918. Bevat correspondentie, aantekeningen van wetenschappelijk onderzoek, materiaal betreffende publicaties en lezingen, eerbewijzen, herinneringen aan buitenlandse studiereizen, stukken over zijn colleges en excursies met studenten, alsmede over zijn directeurschap van de Hortus Botanicus. Het archief geeft inzicht in het werk van een Nederlands botanicus die wereldfaam verwierf met nieuwe inzichten in de mechanismen van evolutie en erfelijkheid.

Archive of Hugo de Vries, professor at the University of Amsterdam from 1878 until 1918. Contains correspondence, notes of his scientific research, documents concerning publications and lectures, tokens of honour, souvenirs from his travels abroad, documents relating to his lectures for university students, and documents concerning his directorship of the Hortus Botanicus of the University of Amsterdam. The archive illustrates the work of a Dutch botanist who gained worldwide fame with novel insights into the mechanisms of speciation and heredity.

Joseph David Wijnkoop (1842-1910) werd meteen na het behalen van zijn moree-titel in 1870 rabbijn van de Nederlands-Israëlitische Hoofdsynagoge in Amsterdam. Naast deze functie publiceerde hij een aantal werken over de Hebreeuwse taal en was hij vanaf 1901 privaatdocent Nieuw-Hebreeuws aan de Universiteit van Amsterdam. Ook vervulde Wijnkoop vanaf 1902 het ambt van opperrabbijn van het synagogaal ressort Utrecht. Twee jaar later moest Wijnkoop deze functie onder druk van J.H. Dünner opgeven. In het archief bevinden zich brieven, preken en aantekeningen uit de tijd dat hij rabbijn was in Amsterdam en opperrabbijn in Amersfoort. Ook zijn veel van zijn studies, recensies uit kranten en enkele handschriftelijke catalogi in het archief bewaard gebleven.

Immediately upon obtaining his moré diploma in 1870, Joseph David Wijnkoop (1842-1910) was appointed rabbi of the Dutch Israelite Main Synagogue in Amsterdam. In addition to this post, he published a number of works on Hebrew and was an unsalaried lecturer in New Hebrew at the University of Amsterdam from 1901. From 1902, Wijnkoop also held the position of chief rabbi for the synagogue district of Utrecht. Two years later, he was forced to give up this position under pressure from J.H. Dünner. The archive contains letters, sermons and notes from his time as rabbi in Amsterdam and chief rabbi in Amersfoort. Also preserved in the archive are many of his studies, newspaper reviews and several handwritten catalogues.

Jacob Zwarts (1899-1943) groeide op in Utrecht in een orthodox-joods gezin. Al jong was hij geïnteresseerd in de joodse geschiedenis. Hij werd opgeleid tot godsdienstonderwijzer en archiefambtenaar. Later studeerde hij kunstgeschiedenis, waarin hij in 1935 promoveerde. Vanaf 1906 verschenen met grote regelmaat artikelen van Zwarts in joodse tijdschriften. Hij hield lezingen en publiceerde diverse werken, waaronder 'Hoofdstukken uit de geschiedenis der Joden in Nederland'. Aan zijn onderzoek naar de geschiedenis van de joden in Nederland kwam in 1942 abrupt een einde toen Zwarts op transport werd gesteld naar Auschwitz. Het archief bestaat uit knipsels, correspondentie, aantekeningen en vele door Zwarts ten behoeve van zijn onderzoek verzamelde afbeeldingen. Ook maken enkele gedeelten van manuscripten en een ongepubliceerd manuscript over de joodse studenten van de Utrechtse Hogeschool deel uit van het archief.

Jacob (Jacobus, Jac.) Zwarts (1899-1943) grew up in Utrecht in an Orthodox Jewish family. Already at an early age, he took an interest in Jewish history, and he trained as a teacher of religion and archivist. He later studied art history and received his doctorate in 1935. Articles by Zwarts began to appear in Jewish journals with great regularity from 1906 onwards. He gave lectures and published various works, including 'Hoofdstukken uit de geschiedenis der Joden in Nederland'. His research on the history of Dutch Jews came to an abrupt end in 1942, when he was transported to Auschwitz. The archive consists of cuttings, correspondence, notes and many illustrations collected by Zwarts for research purposes. The archive also contains several parts of manuscripts and an unpublished manuscript on Jewish students at the Utrechtse Hogeschool.