Sermons

De collectie omvat 239 schriften met handgeschreven preken uit de periode 1957-1990 van doopsgezind predikant Hedman Annema (1925-1993). Hij was werkzaam in de gemeenten Irnsum, Poppingawier, Warga, Gorredijk-Lippenhuizen, Bovenknijpe en Zaandam. In 1985 ging hij met de VUT en in 1993 overleed hij in Zaandam.

The collection comprises 239 notebooks with handwritten sermons by the Mennonite minister Hedman Annema (1925-1993) for the years 1957-1990. He ministered to the congregations at Irnsum, Poppingawier, Warga, Gorredijk-Lippenhuizen, Bovenknijpe and Zaandam. He retired early in 1985 and passed away in Zaandam in 1993.

Het archief van de Dordrechtse rabbijn Samuel Dasberg omvat elf schriften, met teksten van preken, voordrachten en een exegese op het bijbelboek Jesaja.

The archive of the Dordrecht rabbi Samuel Dasberg contains eleven notebooks, with texts of sermons, lectures and an exegesis on the Bible book Isaiah.

Het archief bestaat uit een verzameling van handgeschreven dictaten en preken van J.G. de Hoop Scheffer, hoogleraar aan het Doopsgezind Seminarium in Amsterdam, uit de periode 1860-1890. Het archief is van groot belang voor de bestudering van de geschiedenis van de doopsgezinde geloofsgemeenschap en hun vorming in de 19e eeuw. Bovendien is het een omvangrijke bron van informatie op het gebied van theologie en de kerkgeschiedenis. Het archief geeft ook inzicht in de geschiedenis en ontwikkeling van dictaat en preek als literaire genres.

The archive comprises a collection of handwritten lecture notes and sermons by J.G. de Hoop Scheffer, professor at the Mennonite Doopsgezind Seminarium Amsterdam, and covers the years 1860 to 1890. It is of major importance for the study of the history of the Mennonite religious community and its development in the 19th century. It is furthermore a comprehensive source of information about theology and church history. The archive also sheds light on the history and development of lecture notes and sermons as literary genres.

Jacob Fränkel werd in 1814 geboren in het Poolse Karlino (Korlin, Pomerania). Na een opleiding tot rabbijn én een academische opleiding werd hij in 1853 geïnstalleerd als opperrabbijn van het synagogaal ressort Overijssel. De benoemingsprocedure was al in 1849 aangevangen. De lange duur van de procedure werd veroorzaakt door twijfels aan de geldigheid van zijn rabbinale diploma en aan zijn orthodoxie. Hij werd in 1876 tevens benoemd tot opperrabbijn van het ressort Noord-Brabant. Beide functies vervulde Fränkel tot zijn dood in 1882. Het archief van Jacob Fränkel omvat de periode vanaf de afronding van het gymnasium tot zijn dood. Het materiaal bestaat onder andere uit studiemateriaal, preken, correspondentie en artikelen. Het archief bevat een omvangrijk dossier over Fränkels benoeming tot opperrabbijn van Overijssel.

Jacob Fränkel was born in 1814 in Karlino, Poland (Korlin, Pomerania). After qualifying as a rabbi and earning a university degree, he was installed as chief rabbi for the synagogue district of Overijssel in 1853. The appointment procedure, which had been initiated in 1849, was hampered by doubts about the validity of his rabbinical diploma and his orthodoxy. In 1876, he was also appointed as chief rabbi for the synagogue district of North Brabant. Fränkel held both positions until his death in 1882. The archive of Jacob Fränkel covers the period from the completion of his gymnasium education until his death. It includes study material, sermons, correspondence and articles. The archive also contains an extensive file on Fränkel's appointment as chief rabbi of Overijssel.

Jeremia Samuel Hillesum werd in 1820 in Amsterdam geboren. Na het behalen van zijn moree-titel werd Hillesum in 1849 rabbijn van de synagoge in Meppel. Vier jaar later kreeg het ressort Drenthe in de persoon van Hillesum voor het eerst een eigen opperrabbijn. In 1862 werd hij tevens opperrabijn van het ressort Groningen, in 1880 en 1883 ook van Gelderland en Overijssel. Tot aan zijn dood in 1888 bleef Hillesum opperrabbijn van de vier ressorten. Het archief bevat persoonlijke archivalia en preken. Dit archief maakt slechts een klein deel uit van de preken die Hillesum moet hebben geschreven tijdens zijn lange loopbaan als opperrabbijn.

Jeremia Samuel Hillesum was born in Amsterdam in 1820. After obtaining his moré diploma, Hillesum became rabbi of the synagogue in Meppel in 1849. Four years later, he was appointed the first chief rabbi for the synagogue district of Drenthe. In 1862, he also became chief rabbi for the synagogue district of Groningen and later for Gelderland and Overijssel in 1880 and 1883, respectively. Hillesum remained chief rabbi of these four districts until his death in 1888. The archive contains personal archivalia and sermons. This archive constitutes only a small portion of the sermons that Hillesum must have written during his long career as chief rabbi.

Collectie van 91 middeleeuwse handschriften en incunabelen, voornamelijk in het Middelnederlands, verzameld door de Amsterdamse kerkhistoricus Willem Moll (1812-1879). De collectie werd in 1880 aangekocht en vormt de kern van de verzameling middeleeuwse handschriften van de Universiteit van Amsterdam. De handschriften bevatten teksten die van groot belang zijn voor de bestudering van het laatmiddeleeuwse geestesleven in de Nederlanden.

Collection of 91 medieval manuscripts and incunables, mainly in Dutch, brought together by the Amsterdam church historian Willem Moll (1812-1879). The collection was acquired in 1880 and forms the nucleus of the collection of medieval manuscripts of the University of Amsterdam. The manuscripts contain texts that are of great importance especially for studying late-medieval spiritual life in the Low Countries.

Mozes Monasch (1852-1915) werd in 1885 drie jaar na het behalen van zijn moree-titel aan het Nederlands-Israëlitisch Seminarium (NIS) in Amsterdam conrector van deze theologische opleiding. Deze functie verruilde hij in 1905 voor het ambt van opperrabbijn. Hij werd geïnstalleerd als opperrabbijn van de ressorten Drenthe en Utrecht. Naast zijn rabbinale werk publiceerde Monasch een aantal historische werken. Het archief van Mozes Monasch bestaat voornamelijk uit preken. Ook zijn er personalia en aantekeningen met betrekking tot onderzoek, lezingen en vergaderingen in het archief aanwezig.

In 1885, three years after receiving his moré diploma from the Amsterdam Rabbinical Seminary (NIS), Mozes Monasch (1852-1915) became vice-rector of the same theological programme. In 1905, he left this job to become chief rabbi, and was installed in the synagogue districts of Drenthe and Utrecht. In addition to his rabbinical work, Monasch published a number of historical works. The archive of Mozes Monasch consists largely of sermons, although it also includes personalia and notes relating to his research, lectures and meetings.

Het archief omvat het hele wetenschappelijke oeuvre van de doopsgezinde predikant Sjouke Voolstra (1942-2004). Hij was een internationaal gewaardeerd kerkhistoricus en professor aan het Doopsgezind Seminarium en de Universiteit van Amsterdam. Het archief is van belang voor geïnteresseerden in de doopsgezinde theologie, kerkgeschiedenis en het onderwijs van deze disciplines in de tweede helft van de twintigste eeuw. Het geeft gedetailleerde informatie over de werkzaamheden van Voolstra als hoogleraar en zijn talrijke nevenfuncties.

Simon Philip de Vries (Neede 1870 - Bergen Belsen 1944) behaalde de hoogste graad van godsdienstleraar aan het Nederlands-Israëlitisch Seminarium. Een jaar later werd hij aangenomen als leraar, hoofdonderwijzer en secretaris van de joodse gemeente in Haarlem. Toen De Vries in dat jaar alsnog zijn titel van rabbijn wist te behalen werd hij ook rabbijn van deze joodse gemeente. In 1927 en 1932 werden de artikelen die De Vries in 'De Oprechte Haarlemsche Courant' had gepubliceerd, uitgegeven onder de titel 'Joodsche riten en symbolen'. Het zou het meest bekende en gelezen werk van De Vries worden. Het handschriftelijke materiaal in het archief bestaat uit preken, toespraken, lezingen, exegese en aantekeningen over Hebreeuwse grammatica. Het gedrukte materiaal bestaat uit De Vries' artikelen die in 'De Oprechte Haarlemsche Courant' zijn verschenen.

Simon Philip de Vries (Neede 1870 - Bergen Belsen 1944) obtained the highest qualification of teacher of religion at the Amsterdam Rabbinical Seminary. One year later, he was employed as teacher, headmaster and secretary of the Jewish congregation in Haarlem. In the same year, De Vries was awarded the degree of rabbi and became rabbi of the congregation. Articles published by De Vries in 'De Oprechte Haarlemsche Courant' appeared under the title 'Jewish rites and symbols' in 1927 and 1932. This was to become De Vries's best-known and most widely read work. The handwritten material in the archive comprises sermons, addresses, lectures, exegeses and notes on Hebrew grammar. The printed material is made up of De Vries's articles that appeared in 'De Oprechte Haarlemsche Courant'.

Joseph David Wijnkoop (1842-1910) werd meteen na het behalen van zijn moree-titel in 1870 rabbijn van de Nederlands-Israëlitische Hoofdsynagoge in Amsterdam. Naast deze functie publiceerde hij een aantal werken over de Hebreeuwse taal en was hij vanaf 1901 privaatdocent Nieuw-Hebreeuws aan de Universiteit van Amsterdam. Ook vervulde Wijnkoop vanaf 1902 het ambt van opperrabbijn van het synagogaal ressort Utrecht. Twee jaar later moest Wijnkoop deze functie onder druk van J.H. Dünner opgeven. In het archief bevinden zich brieven, preken en aantekeningen uit de tijd dat hij rabbijn was in Amsterdam en opperrabbijn in Amersfoort. Ook zijn veel van zijn studies, recensies uit kranten en enkele handschriftelijke catalogi in het archief bewaard gebleven.

Immediately upon obtaining his moré diploma in 1870, Joseph David Wijnkoop (1842-1910) was appointed rabbi of the Dutch Israelite Main Synagogue in Amsterdam. In addition to this post, he published a number of works on Hebrew and was an unsalaried lecturer in New Hebrew at the University of Amsterdam from 1901. From 1902, Wijnkoop also held the position of chief rabbi for the synagogue district of Utrecht. Two years later, he was forced to give up this position under pressure from J.H. Dünner. The archive contains letters, sermons and notes from his time as rabbi in Amsterdam and chief rabbi in Amersfoort. Also preserved in the archive are many of his studies, newspaper reviews and several handwritten catalogues.

Doopsgezind predikante, beroepen in de gemeenten Terherne-Akkrum (1954-1966), Franeker-Witmarsum (1966-1968) en, na haar huwelijk en emeritaat (1968), actief in de zeven doopsgezinde gemeenten van Mid-Fryslân (Akkrum, Aldeboarn, Grou, Jirnsum, Poppenwier, Terherne en Wergea, 1968-1993). Betreft ongeveer 350 preekschriften en vier schriften met persoonlijke aantekeningen ter voorbereiding op de dienst. De collectie biedt een compleet overzicht van de preken van een vrouwelijke doopsgezinde predikante uit de tweede helft van de twintigste eeuw.

Johanna Woudstra was a female Mennonite preacher called as minister to Terherne-Akkrum (1954-1966) and Franeker-Witmarsum (1966-1968). After her marriage and the end of her career she was active in seven Mennonite parishes in central Friesland (Akkrum, Aldeboarn, Grou, Jirnsum, Poppenwier, Terherne en Wergea). The collection comprises about 350 sermons written in exercise books and four writing pads full of personal notes made in preparation of the services. The collection offers a complete overview of the sermons of a female preacher in the second half of the twentieth century.