Muziek

De Haarlemse Jazz Club (HJC), opgericht in 1949 en opgeheven in 1994, heeft gedurende haar hele bestaan jazzliefhebbers uit Haarlem en directe omgeving samengebracht en met concerten, lezingen, plaat- en discussieavonden en andere activiteiten kennis laten maken met jazz en blues in al hun verschijningsvormen. Zij heeft daarmee tevens lokale musici gelegenheid gegeven hun kennis en kunde te vergroten en de mogelijkheid gegeven voor optredens. Daarmee speelde zij een belangrijke rol in het vormgeven en instandhouden van de beoefening van en belangstelling voor jazz in Haarlem. Het archief bestaat voornamelijk uit stukken van na 1975 die inzicht in het beheer van de club en informatie over de optredens geven.

De musicoloog Jacques Hartog (1837-1917) had een uitgebreid netwerk in de wereld van de muziek. Hij was verbonden aan de Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst en doceerde zowel muziek als muziektheorie en -geschiedenis. Zijn archief bevat correspondentie met en foto's van vele binnen- en buitenlandse componisten en artiesten, waaronder beroemdheden als Clara Schumann, Pablo Casals, Felix Mendelssohn Bartholdy en Willem Mengelberg.

The musicologist Jacques Hartog (1837-1917) had an extensive network in the world of music. He was a member of the Dutch society for the promotion of music (Maatschappij tot Bevordering der Toonkunst) and taught both the theory and the history of music. His archive consists of correspondence with and photographs of many Dutch and foreign composers and artists, such as Clara Schumann, Pablo Casals, Felix Mendelssohn Bartholdy and Willem Mengelberg.

Een Liedertafel is een bijeenkomst van mannelijke zangers. Liedertafel "Amstels Werkman" werd op 15 december 1887 opgericht in Amsterdam. Het archief van deze organisatie bestaat uit notulenboeken, een brievenboek en gedenkboeken naar aanleiding van jubilea van de Liedertafel.

A Liedertafel is a meeting of male singers. Liedertafel "Amstels Werkman" was founded in Amsterdam on 15 December 1887. Its archive consists of minutes books, a letter book and memorial material concerning anniversaries of the Liedertafel.

De Toonkunstcollectie ontstond geleidelijk vanaf de oprichting van de Maatschappij tot Bevordering van de Toonkunst (MBT) in 1829, als gebruiksbibliotheek voor de leden. Na de oprichting van de Vereniging voor Nederlandse Muziekgeschiedenis (VNM) in 1868 werd ook gericht gezocht naar historische, vooral Nederlandse werken. Van 1881 tot 1955 was de historische collectie in bruikleen bij de Universiteitsbibliotheek Amsterdam. Tot 2008 werd de collectie beheerd door de in 1955 opgerichte Stichting Toonkunst-Bibliotheek. De Toonkunstcollectie bevat circa 17.000 gedrukte werken, waaronder liedboeken en stemboeken, zowel van wereldlijke liederen als psalmen en stichtelijke muziek (vooral uit de zestiende eeuw), muziekwerken uit de achttiende en negentiende eeuw, en circa 10.000 handschriften, waaronder een grote collectie negentiende-eeuwse handschriftelijke bladmuziek, merendeels van Nederlandse auteurs. De collectie van het orkest van de Maatschappij Felix Meritis bevat circa 600 muziekwerken; de collectie van de Mozes en Aäronkerk te Amsterdam bevat circa 900 partituren en partijen van katholieke kerkmuziek uit de achttiende en negentiende eeuw. De Toonkunstcollectie is van belang zowel voor onderzoekers als voor musici. De muziekcollectie behoort samen met die van het Nederlands Muziek Instituut tot de grootste en belangrijkste in Nederland.

The Maatschappij tot Bevordering van de Toonkunst, a society for the promotion of music (MBT), established in 1829, founded a music library for everyday use for its members. The Vereniging voor Nederlandse Muziekgeschiedenis, an association for the Dutch history of music (VNM) founded in 1868, collected historical music, mainly of Dutch origin. From 1881 to 1955 the historical part of the combined collection was on loan to the University library of Amsterdam. From 1955 up to 2008 the collection was managed by the Stichting Toonkunst-Bibliotheek, a foundation established for that purpose. The total collection consists of about 17,000 books with liturgical music such as psalms and songs, mainly from the 16th century, and books with worldly music. Most of the collection dates from the 18th and 19th centuries. The collection also contains about 10,000 manuscripts, mainly sheet music dating from the 19th century and by Dutch authors. When the society Felix Meritis in Amsterdam was discontinued in 1888, the collection of works of orchestral music, altogether about 600 items, was granted to the MBT. Finally, the collection from the church of Mozes- and Aäron in Amsterdam, was included in the collection of the MBT. It consists of about 900 scores and (orchestral) works of Catholic liturgical music of the 18th and 19th centuries. Together with the music collection of the Netherlands Music Institute, the so-called Toonkunst library is the largest and most important collection in the Netherlands.

De Modern Jazz Club Persepolis in Utrecht bestond van 1957 tot 1967. De club werd door een groep vrienden opgericht. De eerste anderhalf jaar was zij gevestigd in een schuur in de Grasstraat, vanaf 1959 in een kelder op de Oudegracht 205. Het lukte de organisatie al snel na de oprichting om gevestigde Nederlandse en buitenlandse artiesten te boeken waardoor de club een nationale en internationale bekendheid verwierf. Door de afname in populariteit van jazz sloot het podium in 1967 de deuren. Het archief bestaat voornamelijk uit financiële administratie, krantenknipsels en foto’s die inzicht in het beheer van de club en informatie over de optredens geven.

De Swing Papa’s was een Nederlands amateur-jazzorkest dat actief was in de jaren 1935-1943. Het orkest werd opgericht door drummer Iwan Poustochkine. De band trad regelmatig op in Nederland en enkele keren in het buitenland op jazz-concoursen. De vaste bezetting wisselde in de loop der jaren en er waren vaak invallers of extra leden. Door de Duitse bezetting vanaf 1940 werd het steeds moeilijker om muziek te maken en vanaf 1943 was dit praktisch onmogelijk waardoor het orkest stopte met optreden. Het archief bestaat voornamelijk uit correspondentie uit de periode 1935-1941 die een duidelijk beeld geeft van de activiteiten van het orkest.

De componist Matthijs Vermeulen (1888-1967), geboren Van der Meulen, is de auteur van symfonieën (zeven), kamermuziek, liederen en enkele boeken over muziek en filosofie. Hij was daarnaast criticus en essayist. In 1921 vestigde Vermeulen zich met vrouw en kinderen in Frankrijk. Hij voorzag in zijn levensonderhoud door het schrijven van artikelen voor het Soerabaiasch Handelsblad. Tijdens de oorlog verloor Vermeulen zijn vrouw en zoon Josquin. In 1946 keerde hij terug naar Nederland en werd recensent bij De Groene Amsterdammer. Hij hertrouwde met Thea Diepenbrock. Sindsdien componeerde hij nog twee liederen, het Strijkkwartet en de Zesde en Zevende Symfonie. Hij overleed op 26 juli 1967 in Laren.

The composer Matthijs Vermeulen (1888-1967), né Van der Meulen, is the author of symphonies (seven), instrumental and vocal chamber music and books about music and philosophy. He was also a renowned music critic and essayist. In 1921 Vermeulen settled in France with his wife and children sustaining his livelihood through writing articles for the Soerabaiasch Handelsblad, a Dutch East-Indies daily. During the war Vermeulen lost both his wife and his son Josquin. In 1946 he returned to the Netherlands and became a music critic for De Groene Amsterdammer. He remarried with Thea Diepenbrock. Since then he composed two more songs, the String Quartet and the Sixth and Seventh Symphonies. Matthijs Vermeulen died on July 26, 1967 in Laren.