Collectie Philip A. Samson

Philip Abraham Samson, in de omgang Phili genoemd, was een vooraanstaand Surinaams jurist en historicus. Hij werd op 28 april 1902 geboren in Paramaribo als oudste zoon van Abraham Philip Samson en Harriet Elisabeth Morpurgo. Zijn moeder was een dochter van David Simon Goedman Morpurgo, redacteur van het Nieuwsblad Suriname. Zijn vader was apotheker. Na Philip werden nog vijf broers en een zus geboren.

Samson bezocht de openbare Hendrikschool voor mulo en haalde zijn diploma op 30 april 1919. In 1924 behaalde hij het diploma voor praktizijn, de toenmalige benaming in Suriname van een niet-academisch gevormd advocaat. Op 14 november vestigde hij zich als juridisch adviseur in Paramaribo en werd als zodanig bij het Hof van Justitie ingeschreven.

In 1928 huwde hij met Hanna Josephine (Annie) Samuels. Samen hadden zij een pleegzoon, Samsons neef, S.A. Bruijning.

In 1929 werd Samson gekozen tot lid van de Koloniale Staten van Suriname. In 1932 werd hij ondervoorzitter van de Staten, een functie die hij tot 1941 zou uitoefenen. Daarnaast bekleedde hij leidinggevende posities binnen de Nederlands-Israëlitische Gemeente in Suriname en in de Surinaamsche Zionistenbond. Vanaf 1931 was hij rechtskundig adviseur van de Surinaamse voetbalbond en later ook van de Vereniging tot Bescherming van Dieren in Suriname. Verder was hij van 1933 tot 1944 secretaris van de voogdijraad. In 1948 werd hij griffier bij het Hof van Justitie en tegelijk rechter-commissaris. Hij was daarnaast docent aan de Surinaamse rechtsschool die in november 1948 op initiatief van J.C. de Miranda werd geopend.

Tijdens zijn leven zetelde Samson in tal van commissies, zoals de Commissie tot Herziening van het Onderwijs (1937) en de Commissie Rechtsverkeer in Oorlogstijd (1943). Daarnaast was hij bestuurslid van verschillende verenigingen. Zo was hij vanaf 1932 secretaris van het toneelgezeschap Thalia. Hij was lid van de vrijmetselaarsloge Concordia.

Samson was zeer geïnteresseerd in de geschiedenis van de joodse gemeenschap in Suriname. Tussen 1951 en 1962 was hij lid en voorzitter van de Surinaamse Historische Kring. Samson publiceerde een aantal artikelen over het Surinaamse jodendom en werd daarop benoemd tot lid van het Genootschap voor de Joodse Wetenschap in Amsterdam en het Historisch Genootschap. In 1939 had Samson Nederland bezocht en er enkele lezingen over Suriname gehouden. Hij richtte bovendien samen met D. Arrias en J.D. Oppenheimer het maandblad Teroenga op voor de twee joodse gemeenten in Suriname en publiceerde hierin zelf ook een aantal artikelen. Samson publiceerde zowel over de joden in Suriname als over juridische onderwerpen. Verder was hij vaste medewerker bij de Algemene Vereniging Radio Omroep Suriname (AVROS), waar hij jarenlang radiotoespraken hield over joodse onderwerpen.

In 1962 vertrok hij op zestigjarige leeftijd met zijn vrouw naar Nederland en vestigde zich in Amsterdam. Twee jaar daarna, in 1964, stelde hij een inventaris op van de nagelaten papieren van de historicus Frederik Oudeschans Dentz bij het Koninklijk Instituut voor de Tropen.

In 1965 kreeg hij vanuit Suriname het verzoek om samen met C.D. Ooft een gedenkboek samen te stellen ter gelegenheid van het honderdjarig bestaan van Suriname. Voor onderzoek voor dit gedenkboek verbleef Samson twee maanden in Suriname. In 1966 verscheen in Paramaribo het Gedenkboek 100 jaar Staten van Suriname 1866-1966.

Op 27 juni 1966 overleed Philip Abraham Samson in Amsterdam. Hij werd op Begraafplaats Beth Haim in Ouderkerk aan de Amstel begraven.