Archief van Pieter J. Schroevers

Pieter Johannes Schroevers (1930-2016) werd geboren in Oude Niedorp, waar hij als kind een grote liefde ontwikkelde voor de natuur en de muziek. Hij was een actief lid van de Nederlandse Jeugdbond voor Natuurstudie (NJN) en studeerde biologie aan de Gemeentelijke Universiteit in Amsterdam. Hij studeerde af bij professor Jacob Heimans, toen de belangrijkste sieralgenkenner in Nederland, en raakte geïnteresseerd in fytoplankton. Hij begon begin jaren zestig als fytoplanktonspecialist bij het RIVON (Rijksinstituut voor Veldbiologisch Onderzoek ten behoeve van het Natuurbehoud), op dat moment een afdeling van het Staatsbosbeheer. In die functie deed hij typologisch onderzoek in Nederlands oppervlaktewater. Hij schreef rapporten die hij rijk illustreerde met zijn tekeningen van waterorganismen. Vanwege zijn kennis en visie werd hij voorzitter van de Werkgroep Biologische Waterbeoordeling (nu de Werkgroep Ecologisch Waterbeheer). Onderzoekers werkten in die tijd met hun eigen ontwikkelde beoordelingssystemen en hij werd gezien als de theoreticus die eenheid in deze systemen zou kunnen brengen. Zelf was hij daarmee begonnen met zijn ‘handleiding voor de beoordeling van water aan de hand van plantaardige mikro-organismen‘ (1971). Hij gaf de aanzet voor een handboek dat in 1977 verscheen. Het was een grote stimulans voor de toepassing van biologische methoden in het waterkwaliteitsonderzoek en een belangrijke voorloper van latere systemen. Uiteindelijk voelde hij zich meer landschapsecoloog dan hydrobioloog en was dan ook betrokken bij de oprichting van de Werkgemeenschap Landschapsecologisch Onderzoek in 1972.

Schroevers en zijn vrouw Marieke waren ook activist. In 1970 waren ze betrokken bij de Week van de Aarde, georganiseerd door Aktie Strohalm, die wees op de samenhang tussen milieuproblemen en het groeiaspect in het productiesysteem. In 1971 was hij medeoprichter van de Stichting Aarde, een samenwerkingsverband van mensen uit de reclamewereld en Strohalm. Namens de Stichting Aarde, had Pieter zitting in de Raad voor Milieudefensie (RMD), bij de Tweede Kamerverkiezingen van 1971 was hij kandidaat voor de Kabouterpartij. Hij was ook lid van de Stroomgroep Stop Kalkar en de Werkgroep Kritiese Biologie; hij hield lezingen en schreef artikelen. Zijn activiteiten voor Aktie Strohalm stonden vaak op gespannen voet met zijn werk bij een instituut dat loyaal was aan de opdrachtgever: de overheid waar Pieter veel kritiek op had. Dat leidde tot spanningen; in 1990, zestig jaar oud, ging hij met pensioen.

Na zijn pensionering ging hij door met activiteiten op het gebied van natuureducatie en het geven van lezingen voor studenten.