Archief van de familie Perk

De dichter Jacques Fabrice Herman Perk werd in 1859 geboren in Dordrecht en volgde van 1872 tot 1877 de HBS in Amsterdam. Na een korte, weinig succesvolle periode in de journalistiek volgde hij lessen Grieks en Latijn, als voorbereiding op een studie rechten, aan de Universiteit van Amsterdam. Jacques Perk begon met het schrijven van gedichten uit verliefdheid op Marie Champury. Deze vroege, nog weinig betekenende verzen werden gevolgd door de gedichten waaruit de sonnettenkrans Mathilde zou ontstaan, door Perk geschreven voor zijn grote, onbereikbare liefde Mathilde Thomas. Tot een integrale uitgave kwam het tijdens zijn leven niet. In zijn laatste levensjaar schreef Perk nog enkele gedichten voor de eveneens door hem aanbeden Joanna Blancke, en het door Shelley geïnspireerde gedicht Iris. Perk onderhield contacten met diverse letterkundigen, onder wie Willem Kloos. Deze bezorgde samen met Carel Vosmaer postuum de sonnettenkrans Mathilde. Met deze 107 sonnetten zou Jacques Perk, die na een korte ziekte in 1881 in Amsterdam overleed, faam verwerven als ‘de eerste der dichters van Tachtig’.

De vader van Jacques Perk, de predikant Marie Adrien Perk, werd in 1834 in Delft geboren. Hij studeerde theologie aan de Universiteit van Utrecht en was Waals predikant in Dordrecht, Breda en Amsterdam. Hij was enige tijd voorzitter van de Algemene Synode van de Nederlands Hervormde Kerk. Perk speelde een actieve rol in het maatschappelijk en culturele leven. In 1870 zette hij zich als functionaris van het Rode Kruis in voor de slachtoffers van de Frans-Duitse Oorlog. Perk publiceerde over uiteenlopende onderwerpen. Hij overleed in 1916 in Amsterdam.

De zuster van Marie Adrien Perk, de schilderes en schrijfster Christina Elizabeth (Betsy) Perk, werd in 1833 in Delft geboren. Zij ontwikkelde zich door zelfstudie. In 1864 publiceerde zij haar eerste roman Een kruis met rozen. Vanaf 1869 was zij actief in de strijd om vrouwen economisch onafhankelijk te maken. Zij begon twee tijdschriften, Ons Streven en Onze Roeping en richtte in 1871 de Algemeene Nederlandsche Vrouwenvereeniging 'Arbeid Adelt' op. Na onenigheid in de vereniging trok Perk zich terug als voorzitster en begon ze samen met Mina Kruseman feministische lezingen te houden. Haar jonggestorven neef herdacht zij met het boek Jacques Perk, geschetst voor ’t jong Nederland der XXe eeuw (1902). In 1906 stierf zij in Nijmegen.