Bibliotheek van het Leesmuseum voor Vrouwen

Het Leesmuseum voor Vrouwen werd in 1877 opgericht en was, zoals vele negentiende-eeuwse bibliotheken, een particuliere instelling uitsluitend toegankelijk voor leden. Aanvankelijk bevond het zich in de Hartenstraat 29 in Amsterdam. Tien jaar later telde het circa 120 leden. Door middel van een anoniem ingezonden artikel spoorde men Amsterdamse dames ertoe aan lid te worden: '… Het zaaltje in de Hartenstraat … is netjes gemeubeld en biedt met de twee groote boekenkasten, de tafeltjes vol dagbladen en illustraties, en den grooten lessenaar, een alleraanlokkelijkst schouwspel …' (De Amsterdammer. Weekblad voor Nederland, no. 514, 1 mei 1887). De dames mochten boeken raadplegen en lenen; de contributie bedroeg tien gulden per jaar. Ook over de kwaliteit laat men geen twijfel bestaan: 'Al wat begeerlijk is op 't ruime veld der wereldlitteratuur, is er te vinden.'

Rond 1905 verhuisde het Leesmuseum voor Vrouwen naar de Herengracht, waar de collectie circa 10.000 titels met voornamelijk letterkunde bedroeg. In de jaren 1920 bereikte het Leesmuseum de top van zo'n 20.000 titels en was toen op P.C. Hooftstraat 148 gevestigd. Daarna zou het, net als vele andere negentiende-eeuwse particuliere leesgezelschappen en leeskringen een steeds kleinere groep leden bereiken. Dit was mede te wijten aan de concurrentie van de (gesubsidieerde) Openbare Leeszaal en Bibliotheek.

Aan het eind van de jaren 1940 was het boekenbezit geslonken tot 16.000, in 1957 tot 10.000 titels. In de jaren 1960 werd besloten het Leesmuseum voor Vrouwen op te heffen.