Collectie C.G. van Arkel

Cornelia Gerarda van Arkel (1902-1980) studeerde farmacie aan de Universiteit van Amsterdam van 1919 tot 1924. Deze studie sloot zij af met een apothekersexamen. In 1922 werd zij assistente in het Laboratorium voor Analytische Scheikunde bij de hoogleraar G. Hondius Boldingh. Van 1928 tot 1936 was ze conservator van het Laboratorium voor Artsenijbereidkunde op de Kloveniersburgwal in Amsterdam, waar de hoogleraar P. van der Wielen zetelde. In 1929 promoveerde Van Arkel tot doctor in de wiskunde en natuurwetenschappen op een proefschrift getiteld Oleum Jecoris Aselli cum jodeto ferroso. Op 1 juni 1936 werd ze benoemd tot lector in de farmaceutische scheikunde en het chemisch onderzoek van plantaardige en dierlijke grondstoffen, op 2 oktober 1939 gevolgd door een aanstelling als buitengewoon hoogleraar. Haar oratie had als titel Het onderzoek van geneesmiddelen als onderdeel van de taak van den apotheker. Zij volgde hiermee P. van der Wielen op. Van Arkel werd benoemd tot gewoon hoogleraar op 19 december 1945. Op 2 februari 1972 ging zij met emeritaat. Zij overleed op 25 maart 1980.

Tijdens haar lange carrière leidde Van Arkel honderden apothekers op. Zij publiceerde vele artikelen in de farmaceutische tijdschriften. Haar boek Onvereenigbaarheid van geneesmiddelen uit 1939 behoort tot haar bekendste publicaties.

Cornelia van Arkel was intensief betrokken bij de Koninklijke Nederlandse Maatschappij ter bevordering der Pharmacie (KNMP). Als dank voor haar inzet werden speciale edities van het Pharmaceutisch Weekblad aan haar opgedragen.