Collectie C.A.F. Schwartz

Carl August Ferdinand (tot 1837 Solomon) Schwartz werd in 1817 in Meseritz in Pruisen geboren. Hij ging Hebreeuws studeren in Berlijn om rabbijn te worden maar in 1837 bekeerde hij zich tot het christendom. Schwartz studeerde theologie in Halle en Berlijn en stelde zich daarna beschikbaar voor de zending onder de joden. Voor de London Society for Promoting Christianity amongst the Jews werkte hij in Boedapest, Constantinopel en Berlijn. In Boedapest huwde hij in 1843 Maria Dorothea Saphir. Hetzelfde jaar trad hij toe tot de Vrije Schotse Kerk, die hem al gauw naar Berlijn stuurde, waar hij tot 1848 bleef. In 1849 werd hij op verzoek van Isaäc da Costa en Abraham Capadose door de Vrije Schotse Kerk als zendeling naar Amsterdam gestuurd. Daar overleed in 1850 zijn vrouw, waarna Schwartz in 1851 trouwde met Cornelia van Vollenhoven, een zuster van de Amsterdamse burgemeester J. Messchert van Vollenhoven.

Schwartz werkte onafhankelijk van de kerken in Amsterdam. Hij preekte in de Perziaansche (Armeense) kerk en in de Schotse Zendingskerk (nu de Kleine Komedie). Zijn zendingswerk werd door de rabbijnen niet gewaardeerd en hij kreeg met zijn artikelen geen toegang tot het Nederlandsch-Israëlietisch Nieuws- en Advertentieblad. Dit bracht hem er toe in 1850 een eigen blad, De Heraut, op te richten. Het blad droeg als motto 'eene stem over Israël en tot Israël', waaruit de dubbele taak bleek die Schwartz zichzelf stelde: hij wilde aan de joden het Evangelie prediken en de christenen wijzen op hun verbondenheid met Israël. Het bij synagoges folderen met christelijke traktaatjes leidde tot strubbelingen en in 1858 werd Schwartz door de vijftienjarige Samuel Hirsch met een dolk neergestoken. Hij genas en ging voort met zijn bekeringswerk. In 1864 werd hij beroepen naar Londen, waar hij in 1870 overleed.