Archief van Joseph Wijnkoop

Joseph David Wijnkoop werd op 14 augustus 1842 in Amsterdam geboren. Hij behaalde in 1870 bij het door dr. J.H. Dünner gereorganiseerde Nederlands-Israëlitisch Seminarium zijn moree-titel, met het daarbij verplichte universitaire kandidaatsexamen in de klassieke letteren. Wijnkoop was een van Dünners oudste leerlingen en had al vele jaren aan het Seminarium gestudeerd, voor de hervormingen van Dünner. De relatie tussen Wijnkoop en Dünner was niet goed. Wijnkoop zag zich liever als een ouderwetse volksrebbe terwijl Dünner streefde naar de moderne invulling van de meer afstandelijke wetenschappelijk onderlegde rabbijn. In 1870 werd Wijnkoop rabbijn van de Nederlands-Israëlitische Hoofdsynagoge (NIHS) in Amsterdam. Drie jaar later trouwde hij met Mietje Nijburg, met wie hij twee zonen en twee dochters kreeg. Hun zoon David Wijnkoop werd bekend als communistisch voorman.

Wijnkoop stond bekend als een groot hebraïst. Van zijn hand verschenen Handleiding tot de kennis der Hebreeuwsche taal en Beknopt leerboek der Hebreeuwsche taal voor eerstbeginnenden. Hierop aansluitend werd Wijnkoop in 1901 privaatdocent Nieuw-Hebreeuws aan de Universiteit van Amsterdam. Een jaar later werd Wijnkoop benoemd tot opperrabbijn van Amersfoort. Heel lang vervulde hij deze functie niet. In 1904 legde hij zijn ambt onder druk van opperrabbijn J.H. Dünner neer. De reden die Dünner hiervoor gaf, was dat het ambt van opperrabbijn niet te combineren viel met de functie van rabbijn van de Nederlands-Israëlitische Hoofdsynagoge. Op 2 oktober 1910 overleed Joseph Wijnkoop in zijn geboorteplaats Amsterdam. Hij was veertig jaar rabbijn van de Amsterdamse synagoge geweest.