Archief van het studentengezelschap I.A.A.A.A.

In 1802 stichtten negen studenten een gezelschap, waar men zich speciaal op de studie van de letterkunde en geschiedenis zou toeleggen. Het gezelschap kreeg de naam "Ingenium Accunt Artes Amicitiam Alunt", kortweg I.A.A.A.A. en ook I.A. Daar de oudste wet, die in de Geschiedenis van het Amsterdamsch Studentenleven nog aangehaald wordt, niet meer aanwezig is, moet onze kennis omtrent de werkzaamheden uit de oudst bewaarde wet, die van 1821, komen. De werkzaamheden bestonden uit het opponeren tegen en defenderen van Latijnse theses, welke moesten handelen over literaire, kritische, historische en filosofische onderwerpen. Oorspronkelijk moest de fiscaal zorg dragen dat het dispuut ad rem bleef. Tussen de jaren 1821 en 1826 stelde men in, dat dit voortaan elke keer door een ander, de moderator, moest gebeuren. Verder moest er voor elke vergadering een explicatie van een klassieke schrijver en een scriptie of opstel ingeleverd worden, waar dan later een oppositie en defensie op volgde.

Er werd geïmproviseerd en gedeclameerd en tenslotte een Griekse of Latijnse schrijver gelezen, waarvoor elke keer een bepaalde opgelegde taak opgegeven werd. Naast deze werkzaamheden, die regelmatig op de wekelijkse vergaderingen plaats vonden, moest ieder lid een maal per jaar een verhandeling voorlezen.

Het gezelschap mocht uit maximaal negen leden bestaan, die niet bij een ander literair dispuut aangesloten mochten zijn. Wel konden ze tot een juridisch of theologisch gezelschap behoren. Aan de bepaling die de leden verbood tot een ander literair gezelschap toe te treden, werd strikt de hand gehouden. Om de concurrentie bij het fleuren der novieten en de daarmee gepaard gaande moeilijkheden te omzeilen, bedacht men in 1820 een systeem van loting, waarbij alle gezelschappen gelijke kansen hadden.

Men moest minstens een jaar lid zijn om tot honorair gekozen te kunnen worden. Na drie jaar werd men ipso facto honorair. Het bestuur bestond uit een secretaris en een fiscaal of penningmeester. Deze laatste behandelde voornamelijk de financiën, maar had bovendien een taak te vervullen bij de regeling der werkzaamheden. Een vaste praeses was er niet, bij elke vergadering presideerde een ander.

In 1807 werd Musis Studiis Que Dicatum opgericht en in 1817 Industria et Concordia. Beide disputen waren nagenoeg gelijk aan I.A.A.A.A. Deze beide disputen fuseerden in 1838 tot Musis et Concordiae. In 1846 werd er nogmaals gefuseerd en M.E.C. en I.A.A.A.A. werden A.M.I.C.A.