Collectie Pieter van der Wielen

Pieter van de Wielen (Leeuwarden 1872 - Baarn 1947) studeerde farmacie aan de Universiteit van Amsterdam. In 1894 werd hij te Utrecht tot apotheker bevorderd. In 1895 werd hij apotheker van het Nederlands-Israëlitisch Ziekenhuis te Amsterdam en in 1897 tevens assistent van professor Stoeder, hoogleraar artsenijbereidkunde, galenische farmacie en toxicologie aan de Universiteit van Amsterdam. Op 16 oktober 1901 volgde hij Stoeder op, aanvankelijk alleen als lector in de artsenijbereidkunde en directeur van het Laboratorium voor Artsenijbereidkunde. Op 10 februari 1909 volgde zijn benoeming tot buitengewoon hoogleraar, op 28 mei 1919 omgezet in een gewoon hoogleraarschap. In 1939 werd de leerstoel gesplitst. Van der Wielen bleef tot 1945 les geven in de receptuurleer en de galenische farmacie, de farmaceutische scheikunde; het chemisch onderzoek van plantaardige en dierlijke grondstoffen en de daaruit bereide preparaten werd overgenomen door C.G. van Arkel.

Van der Wielen was zeer breed georiënteerd, hij schreef zowel wetenschappelijke, maatschappelijke als historische werken, onder andere De pharmacie in Nederland gedurende de Middeleeuwen (1900), Uit het heden en verleden der Kina (1905), De Pharmacie in het oude Florence (1928) en Commentaar op de Nederlandsche Pharmacopee (1927-1931). Tal van publicaties van zijn hand verschenen in het Pharmaceutisch Weekblad, waarvan hij sedert 1902 redacteur en sedert 1907 hoofdredacteur was. Hij was bestuurslid van de Nederlandsche Maatschappij ter Bevordering der Pharmacie en van het Amsterdamse departement van deze maatschappij. Hij had grote belangstelling voor de geschiedenis van de farmacie en verzamelde kunstvoorwerpen met afbeeldingen van Cosmas en Damianus, de beschermheiligen van artsen en apothekers, en reproducties van kunstvoorwerpen met afbeeldingen van de genoemde heiligen.