Hogendorp, D. van (Dirk), 1797-1845

De Amsterdamse schrijver Isaäc da Costa (1798-1860), een jood, liet zich in 1822 dopen tot christen. In 1823 publiceerde Da Costa het pamflet Bezwaren tegen den geest der eeuw, waarin hij zich tegen de ideeën van de Verlichting uitsprak. Met dit pamflet werd hij een van de meest uitgesproken vertegenwoordigers van het Réveil, een beweging binnen het protestantisme waarin de persoonlijke beleving van het geloof vooropstond. De collectie bevat in de eerste plaats de omvangrijke correspondentie van Da Costa met andere figuren van het Réveil, onder wie Willem de Clercq. Da Costa's teksten van voordrachten over vaderlandse geschiedenis en de Bijbel geven inzicht in de denkwereld van het Réveil. In de collectie is ook materiaal te vinden dat betrekking heeft op Da Costa's vrouw, Hanna Belmonte, en op de kinderen Da Costa, vooral Abraham, Francisca en Rebecca.

The Amsterdam author Isaäc da Costa (1798-1860), a Jew, was baptized a Christian in 1822. In 1823 Da Costa published Bezwaren tegen den geest der eeuw ('Objections against the spirit of the century'), in which he argued against the principles of the Enlightenment. With this pamphlet he became the most explicit representative of the Réveil, a Protestant movement stressing the personal element of belief. The collection consists of, in the first place, the extensive correspondence of Da Costa with other individuals of the Réveil, such as Willem de Clercq. There are also lectures on national history and the Bible by Da Costa, which offer insight into the mentality and way of thinking of Réveil adherents. Besides this, the collection contains documents about Da Costa's wife, Hanna Belmonte, and about the Da Costa children, especially Abraham, Francisca and Rebecca.

Dirk van Hogendorp (1797-1845) was jurist. Onder invloed van de colleges van de antirevolutionaire schrijver Willem Bilderdijk sloot Van Hogendorp zich aan bij het Réveil. In 1823 maakte hij met de schrijver Jacob van Lennep een voetreis door Nederland. Van Hogendorp weigerde lange tijd de eed op de zijns inziens te liberale grondwet af te leggen. Nadat hij zijn verzet in 1830 had opgegeven, maakte hij carrière bij de rechterlijke macht. De collectie bestaat voornamelijk uit brieven.

Dirk van Hogendorp (1797-1845) was a jurist. Influenced by the lectures of the anti-revolutionary writer Willem Bilderdijk, he joined the Réveil. In 1823 he went on a hike through the Netherlands together with the author Jacob van Lennep. For a long time Van Hogendorp refused to take the oath on the constitution, which he thought to be too liberal. After he had given up his refusal in 1830, he made a career in the judiciary. The collection mainly consists of letters.

Het Réveil was een opwekkingsbeweging binnen het protestantisme tussen 1820 en 1860. De aanhang bestond uit predikanten en leken, overwegend afkomstig uit de gegoede burgerij. De beweging zette zich aanvankelijk sterk af tegen de relativering van het geloof en richtte zich later steeds meer op filantropisch werk. Belangrijke figuren uit de onstuimige beginperiode waren Willem de Clercq en Isaäc da Costa, terwijl Ottho Gerhard Heldring de grote man van de praktijk was. Rond 1860 viel de beweging uiteen, nog voordat onder Abraham Kuyper de kleine luyden het binnen de orthodoxie voor het zeggen kregen. De Stichting Het Réveil-Archief, opgericht in 1930, beoogt bronnen voor de geschiedschrijving van de beweging bijeen te brengen en de bestudering ervan te bevorderen. Het verzamelde materiaal heeft betrekking op enige tientallen aanhangers van de beweging. Het bestaat voor een belangrijk deel uit correspondentie van Réveilfiguren onderling en van Réveilfiguren met derden. Ook bevat de collectie veel egodocumenten, waaronder het omvangrijke dagboek van Willem de Clercq.

The Réveil was a revival movement within Protestantism between 1820 and 1860. Its supporters were to be found among clergymen and laypeople who largely derived from the upper middle classes. Initially the movement reacted strongly against the contemporary critique of faith, while later it increasingly focused on philanthropy. Leading figures from the tempestuous early years were Willem de Clercq and Isaac da Costa, while Ottho Gerhard Heldring was the motor behind the movement’s social work . The movement disintegrated around 1860, even before the ‘kleine luyden’ or lower middle classes gained the upper hand within the orthodoxy under the theologian, later Prime Minister, Abraham Kuyper. Established in 1930, the Stichting Het Réveil-Archief is a foundation that aims to collect sources for the historiography of the movement and promote the study of it. The collected material relates to a few dozen supporters of the movement, and consists for an important part of correspondence between figures of the Réveil movement themselves and with third parties. The collection is also rich in ego documents, including the extensive diary of Willem de Clercq.