Weber, Max, 1852-1937

De Artis Bibliotheek heeft haar ontstaan te danken aan de oprichting van het Zoölogisch Genootschap Natura Artis Magistra te Amsterdam in 1838, ter bevordering van de kennis van de natuurlijke historie. Daartoe behoorde het inrichten van een wetenschappelijke boeken- en tijdschriftencollectie. In 1939 ging de bibliotheek over naar de gemeente Amsterdam, die haar toevertrouwde aan de universiteit. De Artis Bibliotheek bevat materiaal vanaf de vijftiende eeuw tot heden, waaronder boeken en tijdschriften op het gebied van biologie en zoölogie met als zwaartepunten een grote Linnaeus- en Darwin-collectie, reis- en landbeschrijvingen, alle literatuur over Artis en veel over moderne natuurstudie. De bibliotheek bevat verder een enorme collectie prenten met afbeeldingen van dieren (de Iconographia Zoologica), archieven van tal van bekende biologen uit de negentiende en twintigste eeuw en museale objecten. Ten slotte zijn er vele bijzondere exemplaren – vaak op zeer groot formaat en niet zelden met de hand ingekleurd – van natuurhistorische werken waarvan geen tweede exemplaar in Nederland bekend is.

The Artis Library owes its existence to the foundation of the zoological society Natura Artis Magistra in Amsterdam in 1838. This society was founded in order to increase the knowledge of natural history. Therefore, the society founded an academic library containing books and periodicals. In 1939 this library came into hands of the municipality of Amsterdam, which in its turn entrusted it to the university. The Artis Bibliotheek contains material from the fifteenth century up to the present, including books and periodicals on biology and zoology. Highlights in the collection are a large amount of material written by Linnaeus and by Darwin, travel accounts and regional geology, all the literature on Artis itself and much about the present-day study of nature. Besides this, the library contains a large collection of prints with pictures of animals (the 'Iconographia Zoologica'), archives of many well-known biologists from the nineteenth and twentieth centuries and museum objects. Finally, there are many works of natural history – often quite large and coloured by hand – of which second specimens are not known to exist in The Netherlands.

Paulus Peronius Cato Hoek (1851–1914) was een visserijbioloog van internationale faam. Hij was onder andere directeur en oprichter van het Rijksinstituut voor het Onderzoek der Zee, secretaris-generaal van de Internationale Raad voor het Onderzoek der Zee te Kopenhagen en bestuurslid van de Nederlandsche Dierkundige Vereeniging. Zijn collectie bestaat grotendeels uit correspondentie met biologen, onder wie Alexander Agassiz, Charles Darwin, Max Fürbringer, Jacobus Henricus van ’t Hoff, Willy Kükenthal, Henri de Lacaze-Duthiers, John Murray, Max Weber en Charles Wyville Thomson. Deze correspondentie geeft inzicht in de internationale contacten van een Nederlandse visserijbioloog.

Paulus Peronius Cato Hoek (1851–1914) was a fishery biologist of international standing. In the course of his career he was director and founder of the Rijksinstituut voor het Onderzoek der Zee (National Institute for Sea Research), secretary general of the International Council for the Exploration of the Sea at Copenhagen and board member of the Nederlandsche Dierkundige Vereeniging (Royal Dutch Zoological Society). His collection largely consists of correspondence with biologists, including Alexander Agassiz, Charles Darwin, Max Fürbringer, Jacobus Henricus van ’t Hoff, Willy Kükenthal, Henri de Lacaze-Duthiers, John Murray, Max Weber and Charles Wyville Thomson. The correspondence throws light on the international professional network of a Dutch fishery biologist.